Eduardo Mendoza to hiszpański pisarz, autor książki „Tajemnica zaginionej ślicznotki”, o której dyskutowałyśmy podczas styczniowego spotkania DKK.

Jest to piąta część serii damskiego fryzjera, szaleńczego detektywa, amatora, który był fryzjerem, bywalcem szpitala psychiatrycznego czasami menelem i włóczęgą. Na jednej z ulic Barcelony ginie młoda modelka Olga Baxter. Nasz bohater zostaje podstępem wyciągnięty ze szpitala psychiatrycznego i wplątany w kryminalną historię. Wrogo nastawiony do niego komisarz Flores chce go obwinić za zabójstwo którego nie popełnił. Udaje mu się uciec, aby samodzielnie rozwikłać tajemnicę morderstwa i oczyścić z  zarzutów. Z pomocą przychodzą mu siostra Candida i jej współlokatorka, która jest transwestytą i jej niekonwencjonalni znajomi.

„Tajemnica zaginionej ślicznotki” to nie tylko zabawna powieść kryminalna, ale także obraz miasta Barcelony. Utwór Mendozy pomaga odreagować stres, wywołuje uśmiech, ale także czasami współczucie dla nieudolnego bohatera i zdziwienie dla jego naiwności.