Na wtorkowym spotkaniu DKK rozmawiałyśmy o książce włoskiego noblisty Dario Fo "Córka papieża".

Bohaterką powieści jest  Lukrecja Borgia, córka kardynała Rodrigo de Borgii późniejszego papieża i jednej z jego luksusowych kurtyzan Vanozzy Cattanei.  W powszechnej opinii uchodzi za kobietę wyuzdaną i nikczemną. Na tak złą sławę złożyły się przewinienia członków jej najbliższej rodziny- ojca dążącego po trupach do celu, brata Cezara, zazdrosnego okrutnika, a po części i pierwszego męża rozgłaszającego plotki o kazirodczych kontaktach. Posłuszna ich woli robiła to, co jej kazali. Dopiero z dala od zepsutego dworu zaczęła żyć w zgodzie ze swoimi prawdziwymi pragnieniami. Jaka była naprawdę? Wiele osób szukało na to pytanie odpowiedzi. Uwiecznili ją na kartach swoich powieści Hugo i Dumas, Dionizetti poświęcił jej operę, natomiast Byron był nią tak zafascynowany, że ukradł pukiel jej włosów. Dopiero Dario Fo zrehabilitował ją w swojej powieści "Córka papieża". Lukrecja w jego powieści  bliska jest koncepcji i zdaniu współczesnych badaczy. To kobieta inteligentna, wrażliwa, o świetnych zdolnościach organizacyjnych, dobra i pobożna. Jeśli ktoś chce dowiedzieć się jaka była naprawdę polecamy powieść Daro Fo.